سرمایه ‌گذاران ارزهای دیجیتال

تقریبا از سال ۲۰۰۸، ارزهای دیجیتال به دنیای سرمایه‌گذاری معرفی شد و با گذشت زمان و برتری‌های آن نسبت به ارزهای فیات یا ارزهای بدون پشتوانه، امروزه به یکی از پرطرفدارترین ارزها برای سرمایه‌گذاران موفق است. به همین دلیل است که سرمایه ‌گذاران ارزهای دیجیتال به شیوه‌های مختلف در حال فعالیت هستند و سرمایه‌گذاران مهم پیش‌بینی‌های جالبی درباره این ارزها داشته‌اند. آگاهی از چشم‌انداز این سرمایه‌گذاران از ارزهای دیجیتال، به سرمایه‌گذاران تازه‌نفس افق دید بهتری می‌دهند.

به طور مثال، اگر شما بخواهید وارد بازار ارزهای دیجیتال شوید به اطلاعاتی از قبیل انواع سرمایه‌گذاران ارز دیجیتال رویکرد آن‌ها و چشم‌انداز موفق‌ترین سرمایه‌گذاران این بازار نیاز دارید. این اطلاعات به شما اجازه می‌دهد با خاطری آسوده‌ و بدون نگرانی فعالیت خود را در این حوزه آغاز کنید. پس برای کسب این اطلاعات ارزشمند با ما در این مقاله همراه باشید.

 

انواع سرمایه ‌گذاران مهم ارز دیجیتال و چشم‌انداز آن‌ ها

با محبوبیت روزافزون ارزهای رمزنگاری شده، موسسات دولتی، خصوصی و سایر قشرهای سرمایه‌گذار جامعه وارد دنیای وسوسه‌انگیز آن شدند. رفته‌رفته هرکدام از این نهادها با رویکردی متفاوت شروع به فعالیت و سرمایه‌گذاری در بازار رمز ارز کردند. در واقع هرکدام از این نهادها دیدگاه جدیدی را وارد دنیای سرمایه‌گذاری کردند که بررسی آن‌ها برای هر سرمایه‌گذار تازه‌کاری اهمیت بسزایی دارد.

لذا در ادامه ۵ نوع از سرمایه‌گذاران ارز دیجیتال و رویکرد آن‌ها در اختیار شما خوانندگان عزیز قرار گرفته است. در این صورت می‌توانید چرایی حضور این سرمایه‌گذاران و چشم‌انداز آن‌ها از ارز دیجیتال را به خوبی درک کنید.

هودلرها (Hodlers)

هودلرها طرفداران پروپاقرص ارزهای دیجیتال هستند. نام این دسته از سرمایه ‌گذاران ارزهای دیجیتال از واژه Hold که به معنای نگه داشتن گرفته شده است. در واقع این دسته از سرمایه‌گذاران قطب اصلی تبلیغات و معاملات تویئتری هستند و نام آن‌ها از غلط املایی این واژه در توئیتر گرفته شده است.

این سرمایه‌گذاران به عنوان انقلابیون ارزهای دیجیتال نیز نامیده می‌شوند، زیرا این افراد رویکردی خوش‌بینانه به بالا و پایین شدن قیمت ارزهای دیجیتال دارند و از آینده سرمایه‌گذاری سودآور ارزهای دیجیتال مطمئن هستند.

اخبار ضد و نقیض از بازار ارزهای رمزنگاری شده، آن‌ها را نگران نمی‌کند و تحولات شدید ارزی بازار این نوع از ارزها را تحمل می‌کنند. امید این دسته از سرمایه‌گذاران مهم از ارزهای دیجیتال مثال‌زدنی است و با تمام بی‌ثباتی بازار، از معتقدین راسخ موفقیت در بازار ارزهای رمزنگاری‌شده هستند.

براساس مطالعات شرکت تحلیلی CoinMetrics، این دسته از سرمایه‌گذاران توانایی تحمل نوساناتی در بازار ارز را دارند که بسیاری از سرمایه‌گذاران دیگر این توانایی را ندارند و با شکست مواجه می‌شوند.

 

ارز دیجیتالی بیت کوین

 

نسل هزاره جدید و نسل زد

برای همه ما واضح و مبرهن است که نوجوانان و جوانان نسل جدید و قرن بیست و یکم بسیار متفاوت‌تر از نسل‌های پیشین هستند. این روزها جوانان این نسل‌ها، مستقل از والدین خود و به مدد ارزهای دیجیتال وارد دنیای سرمایه‌گذاری می‌شوند.

با پیشرفت تلفن‌های هوشمند، برنامه‌های تلفن همراه و رسانه‌های دیجیتال، جوانان امروز با ذهن باز و اطلاعات گسترده توانایی انجام معاملات رمزارزی را دارند. در حالی‌که سرمایه‌گذاران قدیمی مانند وارن بافت معتقد هستند ارزهای دیجیتال هیچ ارزشی ندارند؛ نسل جدید به ایجاد یک انقلاب اقتصادی برمبنای بلاک چین باور دارند.

آن‌ها ارزهای دیجیتال را به یکی از محبوب‌ترین دارایی‌های دنیای سرمایه‌گذاری تبدیل کرده‌اند. این ارزها آن‌قدر در میان نسل جدید محبوب هستند که حتی جوانانی که شناختی از رمزارز دیجیتال ندارند هم مجذوب آن‌ها می‌شوند.

در سال ۲۰۱۹ حدود ۴۳ درصد از جوانان نسل هزاره و زد معتقد بودند که ارزهای رمزنگاری شده می‌توانند جایگزین سیستم مالی ایالات متحده آمریکا شوند. بسیاری معتقدند از آن‌جایی که جوانان، آینده‌سازان جهان و از سرمایه‌گذاران مهم ارزهای دیجیتال هستند؛ ممکن است این چشم‌انداز از رمزارزها به حقیقت بپیوندد.

موسسات مالی

موسسات مالی از سرمایه‌گذاران تازه‌وارد در بازارهای رمزارزها هستند. در ابتدا بسیاری از بانک‌ها و موسسات مالی در برابر این نوع از ارزها گارد می‌گرفتند و آن‌ها را معتبر نمی‌دانستند، اما با گذشت زمان، کم‌کم نگرش آن‌ها نسبت به ارزهای دیجیتال عوض شد و تحقیقات اخیر CNBC حاکی از آن است که این موسسات و سرمایه‌گذاران مهم آن نیز با چشم‌اندازی مثبت به ارزهای دیجیتال می‌نگرند.

از آن‌جایی که در بازار ارزهای دیجیتال دردسرهای نقدینگی و بدهکاری وجود ندارد، بسیاری از موسسات مالی نیز به آن‌ها علاقه‌مند شده‌اند و برعکس ادعاهای اولیه‌اشان، رویکرد مثبتی نسبت به بلاک چین‌ها دارند. به نظر می‌رسد ارزهای دیجیتال با چنین تحولاتی، انقلابی عظیم در دنیای مالی و سرمایه‌گذاری ایجاد کرده است.

تاجران حرفه‌ ای

بازرگانان حرفه‌ای به دلیل نوسانات ارزی و عدم نظارت نهادهای رسمی بر ارزهای دیجیتال، اولین طرفداران این ارزها بوده‌اند. این سرمایه ‌گذاران ارزهای دیجیتال به نوعی جادوگران الگوریتم‌های تجاری هستند و دست کمی از تحلیل‌گران اقتصادی وال‌استریت ندارند. به همین دلیل است که آن‌ها با پیش‌بینی‌ها و تحقیقات موثق با موفقیت در بازارهای ارز رمزنگاری شده، سرمایه‌گذاری می‌کنند و بخش اعظم سرمایه‌گذاران این بازار هستند.

این سرمایه‌گذاران باهوش به دقت نوسانات ارزی را بررسی می‌کنند و موقعیت‌های طلایی را به چنگ می‌آورند. بسیاری از آن‌ها با اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت در این بازار پرطرفدار سرمایه‌گذاری می‌کنند. این می‌تواند نشان‌دهنده نگرش مثبت آن‌ها به آینده ارزهای دیجیتال باشد. احتمالا آن‌ها مسئول بسیاری از پیشرفت‌های تدریجی رمزارزها در سال‌ها و ماه‌های اخیر نیز هستند. منبع

صرافی‌ ارز دیجیتال

صرافی‌های ارزهای دیجیتال پلتفرم‌هایی در قالب وبسایت یا اپلیکیشن هستند که امکان مبادله‌ی ارز به این اهداف را برای کاربران فراهم می‌کنند:

1. مبادله‌ی یک ارز دیجیتال با ارز دیجیتال دیگر (مبادله‌ی بیت‌کوین و اتریوم)
2. مبادله‌ی یک ارز دیجیتال با ارزفیات (مبادله‌ی بیت‌کوین با ریال)
3. مبادله‌ی یک ارز فیات با ارز دیجیتال (مبادله‌ی دلار با اتریوم)
4. مبادله‌ی یک ارز فیات با ارز فیات دیگر (مبادله‌ی ریال با دلار)

نوع فعالیت‌های صرافی‌های ارزهای دیجیتال یکسان نیست. صرافی‌هایی در زمینه‌ ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند که خود صرافی نقش خریدار یا فروشنده را برای کاربران خود ایفا می‌کند. اکثر صرافی‌های درون ایران به این صورت فعالیت می‌کنند، این در حالی است که در سطح جهانی درصد کمی از صرافی‌ها به این صورت فعالیت می‌کنند.

صرافی‌ها ارز را با قیمت پایین‌تر خریداری می‌کنند و به قیمت بالاتری به فروش می‌رسانند، درواقع سود آن‌ها از همین اختلاف در قیمت‌ خرید و فروش به دست می‌آید.

نوع دیگری از صرافی‌ها نیز وجود دارند که تنها با مچ کردن خریدار و فروشنده و انجام معامله درصدی را به عنوان کارمزد برداشت می‌کنند.

انواع صرافی‌های ارزهای دیجیتال

همان‌طور که می‌دانید ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند به این معنا که هیچ دولت یا سازمانی بر آن‌ها نظارت ندارد، با این حال همه‌ی صرافی‌هایی که در زمینه‌ی ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند غیرمتمرکز نیستند.

در حالت کلی می‌توان صرافی‌ها را در دو دسته‌ی متمرکز و غیرمتمرکز دسته‌بندی کرد.

۱- صرافی‌های متمرکز

اکثر صرافی‌های فعال در سطح جهانی از نوع صرافی‌های متمرکز هستند، یعنی افرادی در این صرافی‌ها بر حساب‌ها و دارایی کاربران نظارت دارند. طبق بررسی‌های انجام شده تا به امروز بیش از ۹۰ درصد معاملات در ارزهای دیجیتال در صرافی‌های متمرکز انجام می‌شود.

۲- صرافی‌های غیرمتمرکز

صرافی‌های غیرمتمرکز با کمک قراردادهای هوشمند بر بستر بلاک‌چین به انجام معاملات کمک می‌کنند.

برای انجام معاملات در صرافی‌های غیرمتمرکز پس از اتصال کیف‌پول به پلتفرم صرافی، در زمان ثبت سفارش، سفارش شما به یک قرارداد هوشمند ارسال می‌شود و معامله صورت می‌گیرد.

اگر بخواهید صرافی‌ها را خیلی جزئی‌تر بررسی کنید باید بدانید که علاوه بر صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز، صرافی‌های همتا به همتا، مشتقه و تبدیل سریع نیز وجود دارند.

 

آموزش خرید و فروش ارز دیجیتال

 

۳- صرافی‌های همتا به همتا

در این نوع صرافی‌ها خریداران و فروشندگان با گذاشتن آگهی در صرافی، به دنبال فردی برای انجام معامله هستند.

دیگر کاربران صرافی با مطالعه‌ی آگهی‌ها می‌تواند یکی را انتخاب کرده و به صورت مستقیم معامله را انجام دهد.

البته در این نوع صرافی‌های همتا به همتا برای جلوگیری از کلاه‌برداری‌های احتمالی، کاربران می‌توانند دارایی خود را تا زمان تایید مشتری قفل کنند.

۴- صرافی‌های تبدیل سریع

در صرافی‌های تبدیل سریع، همان‌طور که از نام آن مشخص است شما فقط به صرافی می‌گویید که چه ارزی را با کدام ارز دیگر مبادله کند و باقی امور توسط خود صرافی صورت می‌گیرد.

۵- صرافی‌های مشتقه

اگر شما قصد انجام معاملات آتی و یا معاملات اختیار را داشته باشید باید حتما از یکی از صرافی‌های مشتقه استفاده کنید. کاربران در این صرافی‌ها می‌توانند به کمک اهرم با چند برابر سرمایه‌ی اولیه‌ی خود معامله کنند.

از دیگر امکاناتی که این نوع صرافی‌ها برای کاربران خود فراهم می‌کنند، انجام معاملات دوطرفه است که در طی آن‌ها کاربر هم با رشد قیمت و هم با کاهش قیمت می‌تواند به سود برسد. منبع

نقاط قوت و ضعف ارزهای دیجیتال

نقاط قوت ارز دیجیتال

• همه‌گیر بودن 

یکی از مزایای ارزهای دیجیتال همه‌گیر بودن آن‌هاست به این معنا که هر شخصی در سراسر دنیا قابلیت بهره بردن از کریپتوکارنسی ها را دارد.

مشکلی که ما ایرانی‌ها گاها در استفاده از صرافی‌های خارجی با آن مواجه می‌شویم ربطی به ماهیت ارزهای دیجیتال ندارد و به علت تحریم‌های موجود استفاده از صرافی برای ما مشکل‌ساز شده است.

• سرعت

سرعت در انجام تراکنش‌ها در میان ارزهای دیجیتال یکی از امکاناتی است که می‌توان از آن برای پرداخت‌های بین‌المللی استفاده کرد. در حالی که زمان مورد نیاز برای انجام یک تراکنش بین‌المللی به چند روز زمان نیاز دارد، تراکنش‌های ارزهای دیجیتال با سرعت و در کمتر از یک روز انجام خواهند شد. معاملات بیت‌کوین گاهی تنها به ۱۰ دقیقه زمان نیاز دارند.

• امنیت بالا

معاملات رمزارز بر بستر شبکه بلاک‌چین انجام می‌شوند، هزاران کاربر گره‌های این شبکه را تشکیل می‌دهند و این همان چیزی است که کار هک شبکه بلاک‌چین را تقریبا ناممکن می‌کند.

• حریم خصوصی

هیچ فرد یا سازمانی جز شخص شما قادر به کنترل دارایی‌های رمزارز شما نیست و شما با داشتن کلیدهای خصوصی تنها فردی هستید که امکان دسترسی به دارایی‌هایتان را دارد.

 

 

سایت معتبر خرید و فروش بیت کوین

 

نقاط ضعف ارزهای دیجیتال

• از بین رفتن سرمایه در صورت از بین رفتن کلیدهای خصوصی

اگر شما کلیدهای خصوصی خود را فراموش کنید یا گم کنید دیگر به هیچ طریقی امکان بازگشت سرمایه‌تان وجود ندارد، کلیدهای خصوصی امکان بازیابی ندارند.

• دوستی مجرمان با ارزهای دیجیتال

ماهیت رمزارزها، اینکه حساب‌ها مخفی هستند و توسط سازمانی نظارت نمی‌شوند، گاهی تبهکاران را به سمت خود جذب می‌کند.

• عدم ثبات

با وجود تمام خوش‌بینی‌هایی که در رابطه با رمزارزها وجود دارد، رمزارزها هنوز به استفاده‌ی عمومی نرسیده‌اند و اگر به هر دلیلی رمزارزی اعتبار خود را از دست دهد، عملا کاربردی برای شما نخواهد داشت.

امنیت در سرمایه‌گذاری ارزهای دیجیتال

با گذشت بیش از یک دهه از عمر ارزهای دیجیتال، این دارایی‌ها هنوز هم برای بسیاری از مردم ناشناخته هستند. برای داشتن سرمایه‌گذاری یا ترید امن در زمینه‌ی رمزارزها نیاز دارید تا به نکاتی اساسی در این زمینه توجه کنید.

آگاهی از ماهیت اطلاعات حساب شما بسیار می‌تواند به شما در جلوگیری از مورد سرقت قرار گرفتن کمک کند.

فراموش نکنید کلیدهای خصوصی خود را در اختیار هیچ شخص، صرافی و یا حتی کسانی که خود را یکی از کارکنان سازنده‌ی کیف‌پولتان معرفی می‌کنند، قرار ندهید.

در انتخاب صرافی و کیف پول دقت لازم را به خرج دهید و قبل از استفاده از آن‌ها حتما اعتبار آن‌ها را مورد بررسی قرار دهید. همچنین با به روز نگه داشتن اپلیکیشن یا نرم‌افزار کیف‌پول خود می‌توانید سرمایه‌گذاری امن‌تری برای خود داشته باشید.

با این حال توصیه می‌شود در صورتی که سرمایه‌ی شما در ارزهای دیجیتال قابل توجه است حتما از کیف‌پول‌های سخت‌افزاری استفاده کنید.

همیشه اطلاعات خود را راجع به رمزارزها به روز نگه دارید که کسی به دلیل عدم آگاهی شما به وسیله‌ی تبلیغات هیجان‌انگیز، دارایی شما را تصاحب نکند.

متاسفانه به دلیل عدم آشنایی افراد با جزئیات دنیای رمزارزها حتی دیده شده است که افراد خبره در این زمینه نیز هدف افراد سودجو قرار گرفته‌اند. منبع

انواع ارز دیجیتال(2)

کاردانو (Cardano)

بلاک‌چین کاردانو و به طبع آن رمزارز کاردانو با نماد اختصاری ADA در سال ۲۰۱۷ رسما پا به دنیای رمزارزها گذاشت. رمز ارز کاردانو چهارمین ارز در رتبه‌بندی‌های بازار رمزارزها است. بنیان‌گذار کاردانو چارلز هاسکینسون است، او یکی از توسعه‌دهندگان بلاک‌چین اتریوم بود، وی معتقد است که بیت‌کوین و اتریوم به ترتیب نسل اول و دوم بلاک‌چین هستند و کاردانو نسل سوم بلاک‌چین است که برای رفع نواقص نسل‌های پیشین به وجود آمده است.

. قیمت این ارز در زمان نگارش این مطلب ۲.۱۶ دلار بوده است.

یکی از اهداف کاردانو این است که بتواند علی‌رغم حفظ حریم خصوصی کاربران، نظارت‌های قانونی را نیز اجرا کند.

پولکادات (DOT)

ارز دیجیتال پولکادات با نماد DOT در ماه  May سال ۲۰۲۰ به طور رسمی راه‌اندازی شد، این رمزارز در زمان نگارش این مطلب در رتبه‌ی ۸ بازار رمزارزها قرار داشت. قیمت لحظه‌ای این ارز ۴۵.۳۵ دلار است. رشد این رمزارز با توجه به خوشبینی یا بدبینی‌هایی که برای آینده‌ی شبکه‌ی این ارز وجود دارد بالا و پایین می‌شود.

شبکه‌ی بلاک چین پولکادات در واقع چند بلاک‌چین هماهنگ را به صورت یک مجموعه در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد.

یکی از اهداف اصلی رمزارز پولکادات تامین مالی مورد نیاز شبکه است. هر فرد دارنده‌ی رمزارز پولکادات در آینده‌ی این شبکه نقش دارد.

پروتکل استخراج رمزارز پولکادات شبیه به اثبات سهام می‌باشد.

بایننس کوین (BNB)

این رمزارز با نماد اختصاری BNB که مربوط به صرافی شناخته شده و محبوب بایننس است، در سال ۲۰۱۷ و با هدف تامین مالی برای توسعه‌ی این صرافی به وجود

آمد. در حال حاضر این رمزارز در رتبه‌ی سوم بازار رمزارزها قرار گرفته است.

یکی از کاربردهای بایننس کوین استفاده از آن برای پرداخت کارمزد معاملات در صرافی بایننس است، در سال اول می‌توانید تخفیف ۵۰ درصدی کامزدهای تراکنش را داشته باشید، این تخفیف در پرداخت کارمزدها سالانه نصف می‌شود پس سال دوم شما از ۲۵ درصد تخفیف کارمزد تراکنش بهره‌مند خواهید شد.

 

ارز دیجیتال آنلاین

 

تتر (Tether)

ارز دیجیتال تتر با نماد اختصاری USDT یک استیبل کوین است و قیمت آن همیشه ثابت است. ارزش تتر همیشه وابسته به قیمت دلار آمریکا است. از اصلی‌ترین کاربردهای تتر می‌توان به انتقال راحت آن در بین صرافی‌ها و کیف‌پول‌ها اشاره کرد.

این رمزارز همچنین دارایی‌های شما را در برابر نوسانات بازار ارزهای دیجیتال در امان نگه می‌دارد.

فایل کوین (Filecoin)

رمزارز فایل کوین با نام اختصاری FIL در سال ۲۰۱۴  توسط Juan Benet به وجود آمد. هدف از ایجاد این رمزارز ذخیره‌ی اطلاعات به صورت غیرمتمرکز بود. درواقع شما با خرید رمزارز FIL به فضایی برای ذخیره‌ی اطلاعات خود و البته به صورت غیرمتمرکز دسترسی خواهید داشت. در صورت داشتن حافظه‌ای که از آن استفاده نمی‌کنید، می‌توانید با در اختیار گذاشتن آن در شبکه از کارمزدهای دریافتی سود کنید.

مونرو (Monero)

ارز دیجیتال مونرو با نماد XMR در سال ۲۰۱۴ با هدف ایجاد بستری برای پرداخت‌های سریع و آسان راه‌اندازی شد. تراکنش‌ها در شبکه‌ی مونرو کاملا غیر متمرکز انجام می‌شوند.

در بیشتر ارزهای دیجیتال همچون، بیت‌کوین، بیت‌کوین کش و خیلی از رمزارزهای دیگر اندازه‌ی بلاک‌ها در شبکه ثابت است. به عنوان مثال بلاک‌ها در شبکه‌ی بیت‌کوین یک مگابایتی هستند. یکی از دلایل عمده‌ی تاخیر در ثبت تراکنش‌ها و بالا رفتن کارمزد شبکه همین محدود بودن اندازه‌ی بلاک‎‌های شبکه می‌باشد. در شبکه‌ی مونرو اندازه‌ی بلاک با توجه به تعداد تراکنش‌ها قابل تغییر است.

الگورند (ALGO)

رمزارز الگورند با نماد ALGO در سال ۲۰۱۹ توسط سیلویو میکالی (Silvio Micali) ایجاد شد. شبکه‌ی این رمزارز از پروتکل Pure Proof Of Stake برای تایید بلاک‌ها استفاده می‌کند. استفاده از این پروتکل امنیت شبکه را بالاتر می‌برد.

الگورند سعی دارد با به وجود آوردن امنیت به کمک پروتکل Pure proof of stake، مقیاس پذیری و عدم تمرکز به حل مشکلات موجود در شبکه‌ی بلاک‌چین کمک کمد.

چین لینک (chainlink)

چین لینک با نماد اختصاری LINK در سال ۲۰۱۷ توسط سرگئی نظروف و استیو الیس به وجود آمد. شبکه‌ی chainlink به کاربران اجازه می‌دهد که اطلاعات و قراردادهای هوشمند را بر بستر بلاک‌چین ثبت کنند. یکی از اهداف شبکه‌ی LINK بر طرف کردن مشکل شبکه‌ی بلاک‌چین برای ارتباط با اطلاعات خارج از بلاک‌چین است.

 با نماد اختصاری LINK در سال ۲۰۱۷ توسط سرگئی نظروف و استیو الیس به وجود آمد. شبکه‌ی chainlink به کاربران اجازه می‌دهد که اطلاعات و قراردادهای هوشمند را بر بستر بلاک‌چین ثبت کنند. یکی از اهداف شبکه‌ی LINK بر طرف کردن مشکل شبکه‌ی بلاک‌چین برای ارتباط با اطلاعات خارج از بلاک‌چین است. منبع

انواع ارز دیجیتال(1)

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال از تنوع زیادی برخوردار هستند. بیشتر آنها کارکرد و ویژگی‌های مشابهی دارند. معروف‌ترین آنها بیت کوین است. اما موارد و گزینه‌های مشهور دیگری هم در دنیای کریپتوکارنسی ها وجود دارد که از آنها می‌توان به ترون (Tron)، (Ripple)، اتریوم (Ethereum)، لایت کوین (Litecoin)، استلار (Stellar) و مونرو اشاره کرد.

این ارزهای دیجیتالی، مشهورتر از گزینه‌های دیگر بازار هستند و به نوعی رهبران بازار ارزهای دیجیتال به شمار می‌روند. شاید برای‌تان این سوال به وجود آمده باشد که وضعیت کریپتوکارنسی در ایران به چه ترتیب است؟

در ایران هم مانند سایر نقاط دنیا، ارزهای دیجیتال مورد بررسی افراد خبره‌ای مانند مهندسان، سرمایه‌گذاران و از همه مهم‌تر دولت قرار گرفته‌اند. البته فعلا به شکل رسمی و قانونی، خبری درباره استفاده و کاربرد این ارزها مطرح نشده است.

 

بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین نوعی ارز دیجیتال است که با رسیدن قیمتش به ۱۳ هزار دلار در اوایل سال ۲۰۱۸، به شهرت و شکوفایی زیادی رسید.

بیت کوین، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجه زیادی را به سمت خود جلب کند.

 

ترون (Tron)

ارز دیجیتال ترون با نشانه اختصاری TRX، ارز داخلی بلاک چین ترون است. این ارز دیجیتال یک پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین است که هدف آن ایجاد یک شبکه جهانی اشتراک‌گذاری مطالب رایگان در حوزه سرگرمی است.

به عبارت ساده، ترون از تکنولوژی بلاک چین به عنوان بستری برای توسعه بازار جهانی استفاده می‌کند که این شامل دنیای سرگرمی، رسانه و انواع محتواست.

این بدان معناست که سازمان‌های مرکزی فعلی اینترنت (که واسطه‌ای برای سازندگان نیز به حساب می‌آیند) از این حلقه خارج می‌شوند.

این ویژگی، به سازندگان محتوا این امکان را می‌دهد تا مستقیما با کاربران در ارتباط باشند و سود کار خود را از آن‌ها دریافت کنند. ارز دیجیتال رسمی ترون، ترونیکس نام دارد.

 

قیمت اتریوم امروز

 

ریپل (Ripple)

پلتفرم ریپل یک پروتکل به‌صورت متن‌باز است که به‌منظور انجام تراکنش‌های سریع و ارزان طراحی شده است. ریپل به‌جای استفاده از سیستم ماینینگ بلاک چین، از یک مکانیزم اجماع از طریق گروهی از سرورها برای تأیید معاملات اش استفاده می‌کند.

تراکنش‌های ripple در عرض چند ثانیه تأیید می‌شوند و هزینه‌ی بسیار کمی دارند. ریپل قطعاً قصد دارد تا بر تمام معاملات بین‌المللی در سراسر جهان تسلط داشته باشد.

این پلتفرم نه‌تنها ارز دیجیتال مخصوص به خود یعنی همان ریپل (XRP) را دارد بلکه به همه‌ی افراد این امکان را می‌دهد تا از طریق این پلتفرم، ارز دیجیتال خود را در RippleNet ایجاد کنند.

 

اتریوم (Ethereum)

اتریوم نسل دوم ارزهای دیجیتال است. این ارز تازه نفس، با هدف هوشمندسازی فرایندها و ایجاد فضایی برای اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و خودکار ایجاد شد. اتریوم در تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵ و به سرپرستی جوان ۲۳ ساله روسی، «ویتالیک بوترین» پا به عرصه ارزهای دیجیتال گذاشت.

 

لایت کوین (Lightcoin)

لایت کوین یکی از قدیمی‌ترین ارزهای دیجیتال موجود در بازار کریپتوکارنسی‌ها است و توسط چارلی لی (Charlie Lee) در ماه اکتبر سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد.

یکی از اهداف اصلی لایت کوین کاهش زمان تائیدیه هر بلاک از ۱۰ دقیقه به ۲٫۵ دقیقه بود، که درنتیجه آن بتوان تراکنش‌های بیشتری را تأیید کرد.

در حال حاضر، روزانه ۱۴،۴۰۰ لایت‌کوین استخراج می‌شود که این حداکثر مقدار ممکن است.

 

استلار (stellar)

ارز دیجیتال استلار یکی دیگر از انواع رمز ارزها است که باید حتماً آن را نیز بشناسید. استلار یک شبکه‌ همتا به همتاست که همانند بیت کوین، غیرمتمرکز است.

استلار نیز مانند سایر ارزهای دیجیتال، از تکنولوژی بلاک چین استفاده می‌کند. در این شبکه‌ی غیرمتمرکز، هیچ نهادی مرکزی و تصمیم گیرنده‌ای وجود ندارد.

تمام جزئیات تراکنش‌ها در استلار، بر روی بلاک چین آن به‌عنوان یک دفترکل عمومی ذخیره می‌شوند و هر کسی قادر است این دفتر کل و جزئیات تراکنش‌ها را مشاهده کند. منبع

طریقه استخراج ارز دیجیتال

طی ۷ مرحله فرآیند استخراج ارز دیجیتال را به شما توضیح می‌دهیم:

مرحله ۱: یک کاربر از طریق کریپتوکارنسی‌های موجود در کیف پول خود تراکنشی را انجام می‌دهد و سعی می‌کند تا ارز دیجیتال یا توکن مدنظر خود را به شخص دیگری ارسال کند.

مرحله ۲: این تراکنش از طریق برنامه‌ کیف پول پخش می‌شود و در آن لحظه منتظر می‌ماند تا توسط یک ماینر، روی این بلاک چین انتخاب شود. تا زمانی که ماینری آن را انتخاب نکرده است، این تراکنش در «استخر تراکنش‌های تأیید نشده» معلق می‌ماند.

این استخر، مجموعه‌ای از معاملات تأیید نشده در شبکه است که در انتظار پردازش هستند. معاملات تأیید نشده، معمولاً در یک استخر بزرگ جمع‌آوری نمی‌شوند، بلکه بیشتر آن‌ها در استخرهای طبقه بندی شده‌ کوچک قرار می‌گیرند.

مرحله ۳: ماینرهای موجود در شبکه – که گاهی به آن‌ها نود نیز گفته می‌شود – تراکنش‌ها را از این استخرها انتخاب کرده و آن‌ها را به شکل یک «بلاک» درمی‌آورند. یک بلاک در اصل شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها – که در این لحظه شامل تراکنش‌های تأیید نشده است – به‌علاوه‌ی برخی اطلاعات اضافی دیگر مانند امضای دیجیتال، زمان‌سنج و غیره می‌شود.

هر ماینر، بلاک تراکنش‌های خود را ایجاد می‌کند و چندین ماینر می‌توانند تراکنش مشابهی را انتخاب کنند که در بلاک آن‌ها گنجانده شود.

برای مثال: دو ماینر A و ماینر B را در نظر بگیرید، هر دو ماینر A و B می‌توانند تصمیم بگیرند که تراکنش X را در بلاک خود بگنجانند. هر بلاک چین، حداکثر اندازه‌ بلاک خاص خود را دارد. در بلاک چین بیت کوین، حداکثر اندازه بلاک، ۱ مگابایت داده است. ماینرها قبل از افزودن تراکنش به بلاکشان، باید بررسی کنند که آیا این تراکنش – با توجه به تاریخچه‌ی بلاک چین – برای اجرا واجد شرایط است یا خیر.

اگر تراز کیف پول فرستنده‌ ارز، با توجه به سوابق موجود در بلاک چین، از بودجه کافی برخوردار باشد، تراکنش معتبر تلقی می‌شود و می‌توان آن را به بلاک اضافه کرد. ماینرها معمولاً تراکنشی را در الویت قرار می‌دهند که هزینه‌ی تراکنش بالایی داشته باشد، زیرا در این صورت پاداش بالاتری را برای آن‌ها فراهم می‌کند.

مرحله ۴: ماینرها با انتخاب تراکنش‌ها و افزودن آن‌ها به بلاک خود، بلاکی از تراکنش‌ها را ایجاد می‌کنند. آنها در بلاک چین برای اضافه کردن این بلاک از تراکنش‌ها به یک امضا نیاز دارند. این امضا که به آن اثبات کار یا «proof of work» نیز گفته می‌شود با حل یک مسئله‌ بسیار پیچیده‌ ریاضی ساخته شده و برای هر بلاک از تراکنش‌ها منحصر به فرد است. هر بلاک یک مسئله‌ ریاضی متفاوت دارد.

بنابراین هر ماینر روی یک مسئله متفاوت و مختص به بلاک خود، کار خواهد کرد. حل کردن هرکدام از این مسائل به اندازه‌ای دشوار است که برای حل آن باید از قدرت محاسباتی بالا و برق بسیار زیادی استفاده شود. این همان فرایندی است که به آن ماینینگ می‌گویند.

 

قیمت بیت کوین امروز

 

مرحله ۵: ماینری که بتواند اولین امضای واجد شرایط را برای بلاک خود پیدا کند، این بلاک و امضای آن را برای سایر ماینرها منتشر خواهد کرد.

مرحله ۶: اکنون باید سایر ماینرها صحت امضا را با استفاده از داده‌های بلاک پخش شده، تأیید کنند و بررسی نمایند که آیا هش خروجی با امضای موجود مطابقت دارد یا خیر. اگر تطابق داشته باشد، سایر ماینرها اعتبار آن را تأیید می‌کنند و درنتیجه این بلاک می‌تواند به بلاک چین اضافه شود.

در واقع، ماینرها به اجماعی می‌رسند که همگی با یکدیگر توافق نظر دارند، ازاین‌رو به آن «الگوریتم اجماع» می‌گویند. در حقیقت امضا، اثبات کار ‌صورت گرفته و قدرت محاسباتی استفاده شده است. اکنون این بلاک می‌تواند به بلاک چین اضافه شده و به تمام نودهای دیگر در شبکه فرستاده شود.

نودهای دیگر نیز این بلاک را می‌پذیرند و تا زمانی که تراکنش‌های موجود در بلاک به‌درستی با ترازهای کیف پول فعلی – تاریخچه‌ی تراکنش – در آن مقطع زمانی مطابقت داشته باشند، آن را در داده‌های تراکنش خود ذخیره می‌کنند.

مرحله ۷: بعدازاینکه یک بلاک به زنجیره اضافه شد، هر بلاک دیگری که پس‌ازآن اضافه می‌شود، «تأییدیه» برای آن بلاک به‌حساب می‌آید.

به عنوان مثال، اگر تراکنش شما در بلاک ۵۰۲ ثبت شده باشد و بلاک چین دارای ۵۰۷ بلاک باشد، به این معناست که تراکنشتان ۵ تائیدیه – ۵۰۲ تا ۵۰۷ – دارد.

دلیل اینکه به آن تأییدیه گفته می‌شود این است که هر بار که بلاک دیگری پس‌ازآن افزوده شود، بلاک چین مجددا در خصوص تاریخچه تراکنش – ازجمله تراکنش و بلاک شما – به‌طور کامل به اجماع می‌رسد.

درنتیجه می‌توانید بگویید تراکنش شما ۵ بار توسط بلاک چین تأیید شده است. این در واقع همان چیزی است که سایت «Etherscan» هنگام نشان دادن جزئیات تراکنشتان، به آن اشاره می‌کند.

هرچه تراکنش شما تأییدیه بیشتری بگیرد، یعنی هرچه یک بلاک عمیق‌تر در زنجیره جای گرفته باشد، تغییر آن برای هکرها بسیار سخت‌تر خواهد بود. پس از اینکه یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه شد، تمام ماینرها باید مجددا از مرحله سوم شروع کنند و یک بلاک جدید از تراکنش‌ها را تشکیل دهند.

انواع ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی

ارزهای دیجیتال از تنوع زیادی برخوردار هستند. بیشتر آنها کارکرد و ویژگی‌های مشابهی دارند. معروف‌ترین آنها بیت کوین است. اما موارد و گزینه‌های مشهور دیگری هم در دنیای کریپتوکارنسی ها وجود دارد که از آنها می‌توان به ترون (Tron)، ریپل (Ripple)، اتریوم (Ethereum)، لایت کوین (Litecoin)، استلار (Stellar) و مونرو اشاره کرد.

این ارزهای دیجیتالی، مشهورتر از گزینه‌های دیگر بازار هستند و به نوعی رهبران بازار ارزهای دیجیتال به شمار می‌روند. شاید برای‌تان این سوال به وجود آمده باشد که وضعیت کریپتوکارنسی در ایران به چه ترتیب است؟

در ایران هم مانند سایر نقاط دنیا، ارزهای دیجیتال مورد بررسی افراد خبره‌ای مانند مهندسان، سرمایه‌گذاران و از همه مهم‌تر دولت قرار گرفته‌اند. البته فعلا به شکل رسمی و قانونی، خبری درباره استفاده و کاربرد این ارزها مطرح نشده است. منبع

ارز دیجیتال

مهم‌ترین ویژگی ارز دیجیتال در غیرمتمرکز بودن آن است. یعنی هیچ نهاد، سازمان یا دولت خاصی، آن را تحت نظارت و کنترل خود ندارد.

در نتیجه، دیگر خبری از دخالت دولت‌ها در مدیریت و پیشبرد پروژه‌های موجود در شبکه بلاک‌چین نیست.  شبکه‌ای وسیع و گسترده است که ارزهای دیجیتالی در بستر آن تبادل می‌شوند.

استفاده از انواع ارز دیجیتال برای تراکنش‌های مالی مختلف از نقاط گوناگون دنیا مقدور است. برای انجام هرگونه تراکنش با ارز دیجیتالی در بستری گسترده نیاز به کلید‌های عمومی و خصوصی وجود دارد.

این کلیدها، امنیت فعالیت با رمزارزهای دیجیتالی را بالا می‌برند. در واقع، عملیات تراکنش با کریپتوکارنسی ها به کمک فرایندهای رمزگذاری مسیر تراکنش انجام می‌شود.

در روش‌های قبلی که نسبت به تراکنش با ارزهای دیجیتال و بلاک چین، سنتی محسوب می‌شوند، مبلغ زیادی به عنوان کارمزد در جابجایی ارزها و معاملات از سوی موسسات مالی واسطه و بانک‌ها دریافت می‌شود. اما انجام فعالیت‌های گوناگون با انواع ارز دیجیتال دیگر چنین مشکلی ندارد. یعنی به ازای مبلغ بسیار اندکی از کارمزد، امکان تراکنش‌های مالی وجود دارد.

ارز دیجیتال، یک هافبک تخصصی!

این روزها که اوضاع ارزهای دیجیتال مطلوب است و به عنوان پدیده‌ای نوظهور با کاربردهای فراوان از آنها یاد می‌شود، نیاز به شناخت و کسب آگاهی درباره‌شان بیش از هر زمانی است. بانک‌ها، موسسات مالی، دولت‌ها و سرمایه‌گذاران زودتر از باقی افراد، متوجه این ارزها شده‌اند. اینها علاوه بر اینکه به اهمیت و ظرفیت کریپتوکارنسی پی برده‌اند، از حضور این بازیگر تازه‌وارد در بازار کمی احساس ترس و دل‌نگرانی هم پیدا کرده‌اند.

همان‌طور که گفته شد، تبادلات مالی و انجام تراکنش‌های مختلف با رمزارزهای دیجیتال بسیار کم‌هزینه‌تر از استفاده از روش‌های سنتی گذشته است. در نتیجه، بدیهی خواهد بود که موسسات مالی و بانک‌ها کمی احساس خطر کنند.

البته با وجود تمام حرف و حدیث‌هایی که درباره جانشینی انواع ارز دیجیتال با ارزهای حقیقی مطرح می‌شود، همچنان، همه چیز درباره این ارزها در حد حدس و گمان است و حتی دولت‌ها، مهندسان، کارشناسان و افراد خبره در دنیای اقتصاد، تجارت و بازارهای مختلف از اطلاعات کافی در این زمینه برخوردار نیستند.

یکی از دلایل عمده‌ این موضوع، تخصصی بودن بیش از حد ساز و کار انواع ارز ها است. در واقع، دانش دولت‌ها، کارشناسان و… بسیار کمتر از آن است که بتوانند این پدیده تازه را به خوبی تحلیل کنند. پس بهترین راه برای یادگیری،  به صورت تخصصی است!

عده اندکی از افراد از پیدایش انواع ارز دیجیتال اطلاع دارند. این پدیده، در واقع به عنوان اختراعی در کنار یک اختراع دیگر، پا به دنیای ارزها گذاشت. بیت‌کوین، معروف ترین ارز دیجیتالی است که خالق آن، فردی ناشناسی به نام ساکاشی ناکاموتو است.

هویت این فرد کاملا مشخص نیست و فرضیه‌هایی وجود دارد که شاید این فرد، نامی جعلی برای گروهی از افراد باشد که اقدام به تولید و طراحی نخستین ارز دیجیتال یعنی بیت‌کوین کرده‌اند که نخستین و مهم‌ترین پول دیجیتال است و از سایر انواع این ارز بیشتر در معرض قضاوت و تحلیل قرار می‌گیرد.

به عبارت دقیق‌تر، در دنیای دیجیتال به بیت‌کوین توجه زیادی می‌شود. این ارز، قیمت‌ ارزهای دیگر را تعیین می‌کند و روی مسیری که ارزهای دیگر دیجیتالی طی می‌کنند، اثرات فوق‌العاده‌ای دارد.

قبل از اینکه ایده طراحی و تولید اسکناس‌های دیجیتالی به عرصه ظهور برسد، بیت‌کوین به عنوان ارزی به بازار عرضه شد که برای معامله و انجام تراکنش‌های مختلف با آن، هیچ واسطه‌ای میان دریافت‌کننده و گیرنده وجود نداشت.

در واقع، ارز دیجیتال  در بستری کاملا غیرمتمرکز، امکان معامله میان دو فرد را بدون نیاز به بانک‌ها و موسسات فراهم می‌کند. در واقع، بیت کوین و شیوه جذاب تراکنش با آن، قبل از اینکه ایده پول دیجیتالی به منصه ظهور برسد، پا به دنیا گذاشت.

 

قیمت آنلاین اتریوم

 

ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟

همان‌طور که عنوان شد، بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال دیگر به عنوان اختراعی جانبی در حین کار کردن روی پروژه پول دیجیتالی به وجود آمدند. این پروژه به دنبال تولید روشی بود که طی آن در بسترهای دیجیتالی، امکان تبادل و تراکنش مالی مقدور شود اما این سیستم، سیستمی متمرکز بود.

در‌حالی‌که بیت‌کوین و انواع ارز دیجیتال در بستری کاملا غیرمتمرکز قابل‌استفاده هستند و این دستاوردی تصادفی است که در طی کار کردن روی تولید پول دیجیتالی به دنیا معرفی شد.

از مزایای سیستم و شبکه غیرمتمرکز می‌توان به این موضوع اشاره کرد که تمام تراکنش‌ها در بستر بلاک‌چین و شبکه‌ای که کریپتوکارنسی ها در آن رد و بدل می‌شوند مانند یک دفتر کل حسابداری بسیار بزرگ است. در این دفتر کل بزرگ، تمام تراکنش‌هایی که از سوی کاربران صورت می‌گیرد، کاملا در شبکه ثبت می‌شود و همه از آن خبر دارند.

در این صورت، امکان ایجاد تغییر در اطلاعات ثبت‌شده در سیستم و دستکاری آنها وجود نخواهد داشت. هر تراکنش جدیدی که قرار است در سیستم به ثبت برسد باید مورد تایید تمام کاربرانی باشد که در شبکه بلاک چین و شبکه‌های مشابه آن با عنوان گره شناخته می‌شوند.

انواع ارزهای دیجیتال از طریق استخراج کردن از سوی کارشناسانی تولید می‌شوند که آنها را با روش‌هایی پیچیده و رایانه‌هایی مجهز، تولید یا به عبارت بهتر استخراج می‌کنند.

در مسیر استخراج ارز دیجیتال، چیزی به نام هَش وجود دارد. هَش، در واقع نوعی مکانیزم است که هر بلوک اطلاعاتی در شبکه بلاک چین را به بلوک قبلی خود مرتبط می‌کند.

استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتالی با تولید هر بلوک و اضافه کردن آن به بلاک‌چین، کار خود را پیش می‌برند. برای اینکه بتوان، ارزهای دیجیتال را استخراج کرد نیاز به رایانه‌های پیشرفته وجود دارد. ضمن اینکه این فرایند، برق بسیار زیادی هم مصرف می‌کند.

مصرف برق زیادی که در حین استخراج ارزهای دیجیتال به کار گرفته می‌شود، باعث شده تا دلمشغولی بزرگی برای ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان پول دیجیتال به وجود آید. برخی از دولت‌ها هم معتقدند که این حجم از الکتریسیته برای هر کشوری، هزینه زیادی به همراه خواهد داشت.

بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین نوعی ارز دیجیتال است که با رسیدن قیمتش به ۱۳ هزار دلار در اوایل سال ۲۰۱۸، به شهرت و شکوفایی زیادی رسید.

بیت کوین، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجه زیادی را به سمت خود جلب کند.

ترون (Tron)

ارز دیجیتال ترون با نشانه اختصاری TRX، ارز داخلی بلاک چین ترون است. این ارز دیجیتال یک پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین است که هدف آن ایجاد یک شبکه جهانی اشتراک‌گذاری مطالب رایگان در حوزه سرگرمی است.

به عبارت ساده، ترون از تکنولوژی بلاک چین به عنوان بستری برای توسعه بازار جهانی استفاده می‌کند که این شامل دنیای سرگرمی، رسانه و انواع محتواست.

این بدان معناست که سازمان‌های مرکزی فعلی اینترنت (که واسطه‌ای برای سازندگان نیز به حساب می‌آیند) از این حلقه خارج می‌شوند.

این ویژگی، به سازندگان محتوا این امکان را می‌دهد تا مستقیما با کاربران در ارتباط باشند و سود کار خود را از آن‌ها دریافت کنند. ارز دیجیتال رسمی ترون، ترونیکس نام دارد. منبع

گوشی جی پلاس x10

اگر به دنبال خرید گوشی هوشمند با گارانتی معتبر در کنار کیفیت و قیمت مناسب می گردید پس حتما نام برند ایرانی جی پلاس به گوشتان خورده است.

این شرکت تا کنون چهار مدل گوشی هوشمند به بازار عرضه کرده است که دو سری از آنها جزو گوشی های پایین رده و دو مدل دیگر در بین گوشی قرار می گیرند.

شرکت جی پلاس در تلاش است تا گوشی های هوشمندی را طراحی کند که از لحاظ قیمت و کیفیت قابل رقابت در عرصه جهانی باشند.

گوشی های این برند از لحاظ سخت افزاری به گونه ای طراحی شده اند که برای کار های روزانه یک کاربر با استفاده های معمولی از جمله چک کردن شبکه های اجتماعی مناسب باشند.

با توجه به نحوه نام گذاری گوشی های جی پلاس می توان انتظار داشت که در آینده ای نزدیک شاهد عرضه ی گوشی های متنوعی از این شرکت باشیم.

 

بررسی اجمالی برند جی پلاس

جی پلاس، برندی زیرمجموعه شرکت گلدیران محسوب میشود که در اواخر سال 1397 محصولات خود را روانه بازار داخلی کرد. شرکت گلدیران تا چندی پیش به عنوان نماینده محصولات ال جی در ایران فعالیت میکرد.

اما با توجه به تحریم های روزافزون، این شرکت تلاش میکند تا با بومی سازی محصولات مورد نیاز قدری از نیاز بازار داخلی را تامین کند که تا کنون نیز موفق بوده است.

برند جی پلاس در ابتدا به تولید سری های متنوع تلویزیون پرداخت که علاوه بر کیفیت خوب بتواند سلایق متفاوت را پوشش دهد. تاحدی که امورزه تلویزیون های این برند، نمایشگرهایی 50 الی 65 اینچی با کیفیت UHD TV 4K دارند و از سیستم عامل اندروید 6 نیز پشتیبانی میکنند.

برند جی پلاس حاصل تجربیات سی ساله شرکت گلدیران است و قصد دارد تا علاوه بر تولید کالاهایی متنوع و با کیفیت، در ارائه ی خدمت رسانی به مشتریان نیز پیشتاز باشد.

در حال حاظر این برند در 14 حوزه مختلف از جمله تلفن های ، ماشین لباس شویی، کولر، اسمارت برد و … محصولاتی را به بازار کشور عرضه میکند.

یکی از حوزه هایی که این شرکت در آن بسیار موفق بوده، گوشی های هوشمند است.

معرفی انواع مدل‌های گوشی جی پلاس

شرکت جی پلاس تا کنون چهار مدل مختلف گوشی هوشمند با نام های X10 ،P10 ،Q10  وT10  را به بازار عرضه کرده است که به معرفی آنها می پردازیم:

گوشی جی پلاس مدل X10

جزو جدید ترین سری گوشی های این شرکت محسوب می شود. صفحه نمایشگر این گوشی از نوع IPS ال سی دی بوده و 6.5 اینچی است.

این صفحه نمایشگر 294 پیکسل را در هر اینچ خود جای داده است و با رزولیشن full HD، حس داشتن یک میانرده خوب را به صاحبان خود منتقل میکند.

این نسخه از گوشی های هوشمند جی پلاس با 3 گیگابایت رم و حافظه داخلی 64 گیگابایتی روانه بازار شد. یکی از حُسن های قابل توجه این تلفن همراه، عرضه شدن آن با اندروید نسخه 10 است.

در قاب پشتی این گوشی هوشمند ما شاهد چهار ماژول دوربین هستیم که دوربین اصلی آن از نوع عریض (wide) است که قابلیت عکاسی با رزولیشن 13 مگاپیکسل را دارد.

 

 

گوشی جی پلاس x10

 

 

دوربین سلفی نیز 8 مگاپیکسلی است که برای یک گوشی میانرده در این رنج قیمت بسیار مناسب است.

گوشی جی پلاس X10، تنها 120 گرم وزن دارد و این باعث شده تا مبایل سبک و خوش دست محسوب شود.

گوشی جی پلاس مدل P10

 مدل X10 دارای سه دوربین در قاب پشتی خود است.

لنز اصلی از نوع عریض بوده و 13 مگاپیکسلی است. دو لنز دیگر نیز به ترتیب لنز اولتراوید 5 مگاپیکسلی و سنسور تشخیص عمق 2 مگاپیکسلی هستند. دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی بوده و به صورت ناچ قطره ای در بالای نمایشگر قرار گرفته است.

نمایشگر P10 در مقایسه با سری X10 از حاشیه بیشتری برخوردار است. این صفحه نمایشگر 6.1 اینچی است. رزولیشن آن1560 × 720  پیکسلی بوده و از نوع ال سی دی است.

مغز متفکر این گوشی هوشمند را پردازنده Octa Core ARM Cortex-TM-A55 تشکیل می دهد که 8 هسته ای است و از 3 گیگابایت رم پشتیبانی می کند. P10 نیز همانند X10 از اندروید نسخه 10 پشتیبانی میکند.

منبع تامین انرژی P10 یک باتری 3500 میلی آمپری است که برای قابلیت یک روز کامل شارژدهی را دارد اما از فست شارژ پشتیبانی نمی کند.

از دیگر ویژگی های P10 می تواند به پشتیبانی از شبکه ارتباطی 4G، بلوتوث نسخه 4.2، درگاه USB Type-C و داشتن حسگر اثر انگشت اشاره کرد.

 

گوشی جی پلاس مدل Q10

 همانند نسخه بروز تر خود یعنی جی پلاس سری X10 دارای 3 گیگابایت رم است اما تنها 32 گیگابایت حافظه داخلی دارد. Q10 اولین گوشی شررکت جی پلاس است که با نمایشگری تمام صفحه روانه بازار شده است.

صفحه نمایش این تلفن همراه از نوع IPS ال سی دی و 6.26 اینچی است. پردازنده Q10 مدیاتک 12 نانومتری بوده و چهار هسته ای است که برای استفاده های روزانه و انجام بازی های سبک بسیار مناسب است.

باتری 3500 میلی آمپری به همراه اندروید نسخه 9 از ویژگی های مثبت این گوشی هوشمند به شمار می آیند.

در قاب پشتی دو عدد دوربین عریض 13 مگاپیکسلی و تشخیص عمق 5 مگاپیکسلی است. علاوه بر دوربین ها در قاب پشتی جی پلاس Q10 همانند P10 حسگر اپر انگشت وجود دارد. دوربین سلفی هم زدر بالای صفحه نمایش قرار گرفته و 5 مگاپیکسلی است. منبع

گوشی

در همان ابتدای سال 2021 شاهد عرضه دو پرچمدار از دو برند مختلف با امکانات و ویژگی های خارق العاده بودیم. به قول معروف سالی که نکوست از بهارش پیداست و گویا قرار است در سال جاری میلادی شاهد ظهور گوشی های هوشمند مختلف با ویژگی های جذاب و باور نکردنی باشیم. در ادامه به معرفی برخی از بهترین گوشی های 2021 می پردازیم.

سری اپل آیفون ۱۳

همان طوری که در سال گذشته شاهد آن بودیم، همه گیری ویروس کرونا باعث اختلال در زمان و نحوه عرضه آیفون 12 شده بود. اما گویا امسال شرکت اپل قصد دارد تا طبق روال سال‌های پیشین در ماه سپتامبر (شهریور 1400) از گوشی هوشمند جدید خود یعنی آیفون 13 رونمایی کند.

این شرکت در آیفون 12 از طراحی جدیدی نسبت به سری‌های قبلی بهره گرفت و به جای لبه‌های منحنی از لبه‌های تخت استفاده کرد. به همین دلیل عده ای معتقد اند شرکت اپل به این زودی‌ها تغییرات چشمگیری در طراحی گوشی‌های هوشمند خود اعمال نخواهد کرد و آیفون 13 از طراحیِ مشابه ای نسبت به آیفون 12 برخوردار خواهد بود.

طبق ادعای وب سایتMac Otakara به دلیل استفاده از باتری‌ای قدرتمندتر، شاهد افزایش 0.26 میلی متری ضخامت آیفون 13 و به طبع سنگین تر شده آن خواهیم بود.

هم چنین ارتفاع ناچ بالای نمایشگر این گوشی هوشمند (بدون تغییر در عرض آن) کاهش خواهد یافت.

یکی از سوالاتی که این روزها زیاد به گوش می خورد این است که آیا درگاه لایتنینگ در آیفون 13 حذف خواهد شد؟ درست است که شرکت اپل همواره به دنبال طراحی گوشی هوشمندی بدون هیچ دکمه و یا درگاه خارجی‌ای است اما طبق گفته های مینگ-چی کو، با توجه به محدودیت‌ها و چالش‌های پیش رو، این موضوع حداقل در سری آیفون 13 اتفاق نخواهد افتاد.

تا قبل از عرضه آیفون 12، طرفداران گوشی‌های آیفون، انتظار نمایشگر 120 هرتزی از آن داشتند. اما شرکت اپل در هیچ یک از مدل‌های آیفون 12 به دلیل تاثیر بر عمر باتری از این نمایشگر استفاده نکرد.

ممکن است شرکت اپل در نهایت در آیفون 13 از نمایشگر 120 هرتزی استفاده کند. چیزی که مشخص است این است که این گوشی هوشمند نیز به فناوری 5G مجهز باشد.

هم چنین انتظار می رود طبق روال همیشه، اپل از جدید ترین پردازنده سری A در گوشی‌های آیفون 13 استفاده کند که این پردازنده‌ها معمولا 6 هسته ای و 5 نانو متری هستند.

سری سامسونگ گلکسی S21

شرکت سامسونگ در همان اوایل سال 2021 (29 ژانویه) با عرضه گوشی گلکسی S21، با امکانات فوق العاده و طراحی بی نظیر همه را در بهت فرو برد. سالی که نکوست از بهارش پیداست و ممکن است در سال جاری میلادی شاهد ظهور گوشی‌های هوشمند با ویژگی‌های هیجان انگیز باشیم.

بر خلاف شرکت اپل، سامسونگ در گلکسی S21 از صفحه نمایش 120 هرتزی به همراه فناوری Dynamic AMOLED استفاده کرده است.

این صفحه نمایش از تراکم پیکسلی 515 بر هر اینچ و رزولیشن 3200*1440 (Quad HD) بهره مند است که به ندرت می توان صفحه نمایشی با این کیفیت در بین دیگر گوشی‌های هوشمند موجود در بازار پیدا کرد.

شدت نور 1500 نیت‌ای این صفحه نمایش، این امکان را به شما می‌دهد تا حتی زیر شدید ترین نور خورشید نیز به انجام کارهای روزانه خود بپردازید.

هم چنین سامسونگ گلکسی S21 اولین گوشی سرس S است که از قلم S-PEN پشتیبانی میکند. منتها همانند شارژر در جعبه‌ی این گوشی تعبیه نشده است و باید جداگانه این دو را تهیه کنید.

شاید یکی از هیجان انگیزترین بخش های این گوشی برای طرفداران سامسونگ، دوربین های فوق العاده آن باشد.

دوربین عریض  108 مگاپیکسلی به همراه فوق‌عریض 12 مگاپیکسلی با قابلیت فوکوس خودکار لیزری، یک مجموعه قدرتمندی را تشکیل داده است که میتوانند تصاویری 12 بیتی HDR ثبت کنند.

شرکت سامسونگ، گلکسی S21 را روانه بازار کرد تا از هر لحاظ بهتر و کامل‌تر از گلکسی S20 باشد.

به گونه‌ای که تصاویر ثبت شده با این گوشی هوشمند از لحاظ وضوح رنگ، 64 بار غنی‌تر از سری قبلی خود یعنی گلکسی S20 است.

سامسونگ به قابلیت زوم S21 اولترا، لقب زوم فضایی داده است که با توجه به توانایی زومِ دیجیتالِ 100 برابری این لقب بسیار شایسته به نظر می‌رسد.

در بخش فیلمبرداری نیز سامسونگ گلکسی S21 اولترا علاوه بر توانایی ثبت تصاویر، با کیفیتِ فوق العاده 8K و سرعت 30 فریم بر ثانیه، به Super Steady مجهز است که لرزش‌های دست را در حین فیلمبرداری حذف میکند.

مغز متفکر این غول جدید دنیای تکنولوژی را تراشه Exynos 2100 تشکیل میدهد که 64 بیتی و 8 هسته‌ای است و از اینترنت 5G پشتیبانی میکند.

مجموع این ویژگی‌ها در کنار هم باعث شده است تا سامسونگ گلکسی S21 نه‌تنها جزو بهترین گوشی‌های 2021 سامسونگ باشد بلکه در ابتدای لیست بهترین گوشی‌های دنیا در سال 2021 نیز قرار بگیرد.

 

 

خرید گوشی

 

 

سری شیائومی می ۱۱

اولین پرچمداری که در سال جاری میلادی معرفی شد گوشی شیائومی می ۱۱ بود که به سرعت در لیست بهترین گوشی‌های 2021 قرار گرفت.

از نقاط قوت این گوشی، نمایشگر جذاب آن است به طوری که شیائومی در وب سایت رسمی خود اظهار داشته است که این گوشی هوشمند برای علاقه مندان به فیلم و سریال طراحی شده است.

نمایشگر آن مجهز به فناوری AMOLED بوده و علاوه بر تراکم پیکسلی 515 و رزولیشن 1440*3200 پیکسل، همانند سامسونگ گلکسی S21 دارای رفرش ریت 120 هرتز و حداکثر روشنایی 1500 نیت نیز می‌باشد.

از نکات بسیار جذاب نمایشگر این گوشی هوشمند، برخورداری از فناوری super-resolution است که به کاربر این امکان را می دهد تا محتوای SD را با کیفیت HD و به طبع محتوای HD را هم با کیفیت WQHD+ تماشا کند.

گرچه نمایشگر شیائومی می ۱۱، ۶.۸۱ اینچی است اما خمیدگی کم گوشه‌های فریم، حاشیه‌ی بسیار کم و نسبت تصویر 20:9 باعث شده کار با این صفحه نمایش بسیار راحت و لذت بخش باشد.

و از آنجایی که این گوشی جذاب شیائومی تنها 194 گرم وزن دارد، هنگام کار کردن با آن حتی در ساعات طولانی احساس خستگی نخواهید کرد.

این شرکت در فریم پشتی شیائومی می ۱۱ از شیشه‌ی شفاف گوریلا گلس ۵ استفاده کرده است که بر خلاف گلکسی S21 شفاف بوده و اثر انگشت روی آن می‌ماند. فریم دور آن نیز از جنس آلومینیوم بوده و در طراحی صفحه نمایش نیز از محافظ گوریلا گلس Victus استفاده شده است.

شیائومی می ۱۱ اولین گوشی هوشمند این شرکت است که با پردازنده قدرتمند اسنپدراگون ۸۸۸ عرضه شده است و با رم 12 گیگابایتی، بازی و یا نرم افزاری وجود ندارد که توانایی اجرای آن را نداشته باشد.

باتری ۴۶۰۰ میلی‌آمپر ساعتی آن از فست شارژر ۵۵ واتی پشتیبانی میکند که در 47 دقیقه توانایی شارژ باتری تا 100 درصد را دارد. دوربین اصلی آن ۱۰۸ مگاپیکسلی است و به لرزشگیر اپتیکال و هم چنین فوکوس خودکار مجهز است.

طرفداران گوشی‌های شیائومی انتظار حظور حداقل یک دوربین تله‌فوتو در بین دیگر ماژول‌های می 11 را داشتند که این شرکت در عوض از یک دوربین ماکرو استفاده کرد.

در قسمت فیلمبرداری نیز شیائومی می ۱۱ همانند رقبای خود توانایی ثبت تصاویری با کیفیت 8K و  4Kرا دارد. از دیگر امکانات آن میتوان به پشتیبانی از اینترنت 5G، بلوتوث نسخه 5.2 و وای فای نسل 6 اشاره کرد.

سامسونگ گلکسی Z Flip 3

در لیست بهترین گوشی‌های سال 2021 نباید از گوشی‌های تاشوی سامسونگ غافل شویم. به احتمال قوی در سه ماهه دوم سال جاری میلادی شاهد معرفی سامسونگ گلکسی Z Flip 3 خواهیم بود.

گوشی‌های سری Z Flip به صورت عمودی باز و بسته میشوند. دوسری قبلی این سری از گوشی‌های تاشو سامسونگ، گلکسی زد فیلیپ و گلکسی زد فیلیپ 5G بودند که انتظار می رفت سری جدید آنها، گلکسیZ Flip 2  نامگذاری شود.

اما طبق گفته یکی از افشاگران مشهور دنیای تکنولوژی به نام Ice Universe، گویا سامسونگ قصد دارد نسل جدید این گوشی‌های تاشو را گلکسی Z Flip 3 بنامد.

طبق گفته های این کاربر گویا قرار است این گوشی هوشمند همانند سامسونگ گلکسی S21 به همراه نمایشگری با رفرش ریت 120 هرتزی عرضه شود.

هم چنین به نظر می رسد شرکت سامسونگ قصد دارد تا گلکسی Z Flip 3 با قیمیتی مقرون به صرفه‌تر روانه بازار کند. در همین راستا شایعاتی وجو دارد مبنی بر اینکه قرار است در این گوشی هوشمند شاهد استفاده از تراشه‌ای میانرده باشیم. طبق گزارش وب سایت گلکسی کلاب، نام تجاری زد فیلیپ 3، SM-F720F خواهد بود که از نبود حرف B در آن میتوان این طور برداشت کرد که این گوشی هوشمند قرار نیست از اینترنت 5G پشتیبانی کند.

به نظر میرسد شرکت سامسونگ قصد دارد تا با معرفی گلکسی Z Flip 3 ، گوشیِ تاشوی میانرده‌ای را روانه بازار کند که کاربرانی با بودجه محدودتر نیز بتوانند از یک گوشی هوشمند تاشو بهرمند شوند. منبع

تلویزیون

این مقاله درباره تلویزیون به عنوان یک رسانه است. برای خود دستگاه ، به تلویزیون مراجعه کنید.
"TV" به اینجا هدایت می شود. برای سایر کاربردها ، به تلویزیون (ابهام زدایی) و تلویزیون (ابهام زدایی) مراجعه کنید.

تلویزیون های صفحه تخت برای فروش در یک فروشگاه لوازم الکترونیکی مصرفی در سال 2008.
تلویزیون ، که گاهی اوقات به تلویزیون یا تلویزیون کوتاه می شود ، یک رسانه مخابراتی است که برای انتقال تصاویر متحرک به صورت تک رنگ (سیاه و سفید) ، یا به صورت رنگی و در دو یا سه بعد و صدا استفاده می شود. این اصطلاح می تواند به یک مجموعه تلویزیونی ، یک نمایش تلویزیونی یا رسانه انتقال تلویزیونی اشاره داشته باشد. تلویزیون رسانه ای گسترده برای تبلیغات ، سرگرمی ، اخبار و ورزش است.

تلویزیون در اواخر دهه 1920 به اشکال آزمایشی خام در دسترس قرار گرفت ، اما هنوز چند سالی نمی گذرد که فناوری جدید برای مصرف کنندگان به بازار عرضه می شود. پس از جنگ جهانی دوم ، شکل بهبود یافته پخش تلویزیونی سیاه و سفید در انگلستان و ایالات متحده رایج شد و تلویزیون در خانه ها ، مشاغل و م institutionsسسات به امری عادی تبدیل شد. در طول دهه 1950 ، تلویزیون رسانه اصلی برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی بود. [1] در اواسط دهه 1960 ، پخش رنگی در ایالات متحده و بیشتر کشورهای پیشرفته دیگر آغاز شد. در دسترس بودن انواع مختلف رسانه های ذخیره بایگانی مانند نوارهای بتاماکس و VHS ، درایوهای دیسک سخت با ظرفیت بالا ، دی وی دی ها ، درایوهای فلش ، دیسک های Blu-ray با کیفیت بالا و ضبط کننده های دیجیتال ابر ، بینندگان را قادر به تماشای مطالب از پیش ضبط شده کرده است - مانند فیلم - در خانه با برنامه زمانی خاص خود. به دلایل زیادی ، به ویژه راحتی در بازیابی از راه دور ، اکنون ذخیره سازی تلویزیون و برنامه های ویدئویی نیز در فضای ابری اتفاق می افتد (مانند سرویس ویدیوی درخواستی توسط Netflix). در پایان دهه اول دهه 2000 ، پخش تلویزیونی دیجیتال محبوبیت زیادی پیدا کرد. تحول دیگر حرکت از تلویزیون با تعریف استاندارد (SDTV) (576i ، با 576 خط قطعنامه با هم و 480i) به تلویزیون با کیفیت بالا (HDTV) بود که وضوح بالاتری را ارائه می دهد. HDTV ممکن است در قالب های مختلفی منتقل شود: 1080p ، 1080i و 720p. از سال 2010 ، با اختراع تلویزیون های هوشمند ، تلویزیون اینترنتی از طریق خدمات پخش جریانی ویدئویی مانند Netflix ، Amazon Video ، iPlayer و Hulu ، دسترسی به برنامه ها و فیلم های تلویزیونی را از طریق اینترنت افزایش داده است.

 

 

خرید تلویزیون مارشال

 

 

در سال 2013 ، 79٪ از خانوارهای جهان دارای تلویزیون بودند. [2] جایگزینی صفحه نمایش بزرگ و پر فشار ولتاژ پرتوی کاتدی (CRT) با فناوری های جایگزین جمع و جور ، کم مصرف ، صفحه تخت مانند LCD (هر دو با نور پس زمینه فلورسنت و LED) ، نمایشگرهای OLED و نمایشگرهای پلاسما یک سخت افزار بود انقلابی که از اواخر دهه 1990 با نمایشگرهای رایانه ای آغاز شد. اکثر تلویزیون های فروخته شده در دهه 2000 صفحه تخت و عمدتا LED بودند. تولیدکنندگان عمده تا اواسط سال 2010 از قطع CRT ، DLP ، پلاسما و حتی LCD با نور پس زمینه فلورسنت خبر دادند. [3] [4] در آینده نزدیک انتظار می رود LED ها به تدریج با OLED جایگزین شوند. [5] همچنین ، تولیدکنندگان عمده اعلام کرده اند که در اواسط سال 2010 به طور فزاینده ای تلویزیون های هوشمند تولید می کنند. [6] [7] [8] تلویزیون های هوشمند با عملکردهای یکپارچه اینترنت و وب 2.0 در اواخر سال 2010 به شکل غالب تلویزیون تبدیل شدند. [9]

سیگنال های تلویزیونی در ابتدا فقط به عنوان تلویزیون زمینی با استفاده از فرستنده های تلویزیونی با فرکانس رادیویی پرقدرت برای پخش سیگنال به گیرنده های جداگانه تلویزیون توزیع می شدند. متناوباً سیگنال های تلویزیونی توسط کابل کواکسیال یا فیبر نوری ، سیستم های ماهواره ای و از سال 2000 از طریق اینترنت توزیع می شوند. تا اوایل سال 2000 ، این موارد به صورت سیگنال های آنالوگ منتقل می شدند ، اما انتظار می رفت که انتقال به تلویزیون دیجیتال تا اواخر سال 2010 در سراسر جهان انجام شود. یک تلویزیون استاندارد متشکل از چندین مدار الکترونیکی داخلی است ، از جمله تنظیم کننده دریافت و رمزگشایی سیگنال های پخش شده. دستگاه نمایش تصویری فاقد تنظیم کننده ، به درستی مانیتور ویدئو نامیده می شود تا تلویزیون.
کلمه تلویزیون از یونان باستان τῆλε (tele) "دور" و لاتین visio "دید" آمده است.

اولین کاربرد مستند این اصطلاح به سال 1900 برمی گردد ، زمانی که دانشمند روس ، کنستانتین پرسکی ، آن را در مقاله ای که به فرانسه ارائه کرد در اولین کنگره بین المللی برق ، که از 18 تا 25 اوت 1900 در طول نمایشگاه بین المللی جهانی در پاریس

نسخه Anglicised این اصطلاح برای اولین بار در سال 1907 ، زمانی که هنوز "... یک سیستم نظری برای انتقال تصاویر متحرک از طریق سیم های تلگراف یا تلفن" است ، گواهی شده است. [10] این "... به انگلیسی شکل گرفته یا از تلویزیون فرانسه وام گرفته شده است." [10] در قرن نوزدهم و اوایل قرن 20 ، پیشنهادات دیگر "... برای نام یک فناوری فرضی در آن زمان برای ارسال تصاویر از راه دور ، تلفن بود (1880) و televista (1904). "[10]
مخفف TV از سال 1948 است. استفاده از این اصطلاح به معنی "یک تلویزیون" از سال 1941 است. [10] استفاده از این اصطلاح به معنای "تلویزیون به عنوان یک رسانه" از سال 1927 آغاز می شود. [10] منبع